คุยกันประสานมิตร - ศุกร์ที่ 19 มิ.ย. 19.00 น.
New Normal ประสบการณ์ต่างแดน ในสหราชอาณาจักร
การมาของโควิดทำให้ผู้คนแต่ละประเทศมีการปรับตัวเกิดขึ้น รวมถึงคนในสหราชอาณาจักรด้วย แล้วคนไทยในต่างแดนจะมีการปรับตัวเมื่ออยู่ในราชอาณาจักรอย่างไรบ้าง มาฟังประสบการณ์จากอ.ชิติพัทธ์ สุนทรสารทูล อาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ที่ไปศึกษาต่อที่ต่างแดน และคุณธีรพงศ์ สืบสุพันวงศ์ อดีตอาจารย์วิทยาลัยนานาชาติเพื่อการศึกษาความยั่งยืน มศว. ที่เปิดร้านอาหารอยู่ต่างแดน
ติดตามข่าวสารพร้อมรับมือ
การติดตามข่าวสารเกี่ยวกับโควิดในช่วงแรกนั้นจะต้องติดตามข่าวสารแบบวันต่อวันเพราะทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกคนตื่นตัวมากโดยเฉพาะนักศึกษาจากต่างประเทศที่มีการปรับเปลี่ยนตารางเรียนและเริ่มกักตุนบางอย่าง และด้วยวัฒนธรรมที่ไม่นิยมใส่หน้ากากอนามัยในช่วงแรกอีกทั้งยังตระหนักถึงโรคน้อยเมื่อเทียบกับคนเอเชีย ทำให้เกิดการระบาดของเชื้อโรคอย่างรวดเร็ว ก่อนช่วง lock down นั้นนักศึกษาไทยกลับบ้านไปกว่า 70% ซึ่งนักศึกษาที่ยังอยู่ก็ประสบปัญหากับการใช้สาธารณูปโภคของมหาวิทยาลัยลำบากโดยเฉพาะห้องสมุด ซึ่งสำคัญมากสำหรับการเรียนแบบค้นคว้าข้อมูลเอง
ยืดหยุ่นแต่รักษากฎ
โดยพื้นฐานคนในสหราชอาณาจักรมักเป็นคนที่ทำตามกฎระเบียบ อย่างการเดินห่างกัน 2 เมตรก็มักจะเดินห่างกัน 2 เมตรจริงๆ โดยไม่ต้องมีสติกเกอร์แปะ มีการจำกัดสินค้าในการซื้อเพื่อให้สินค้าเข้าถึงทุกคน อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ทางสหราชอาณาจักรมักจะมีกฎระเบียบมากมาย เมื่อยังไม่มีกฎที่ชัดเจนในการปฏิบัติผู้คนจึงกังวลว่าสิ่งใดทำได้หรือไม่ได้บ้าง บางวัฒนธรรมมีความยืดหยุ่นมากขึ้นในขณะเดียวกันก็รักษากฎได้ดี เช่น เปลี่ยนจากการจับมือเป็นการใช้ศอกมาติดกัน ใช้การไหว้เป็นการทักทาย ปกติจิบเบียร์ที่ร้านก็เปลี่ยนมาจิบที่บ้านตนเองและยกแก้วอยู่ที่หน้าบ้าน เป็นต้น แต่เมื่อป่วยจะไม่สามารถเข้าโรงพยาบาลได้ทันที เบื้องต้นจะปรึกษาแพทย์ทางออนไลน์ก่อน ถ้าป่วยหนักจริงถึงไปโรงพยาบาลได้ การรักษาสุขภาพจึงสำคัญมาก
ช่วยเหลือผู้ประกอบการ
ในส่วนของคนที่ประกอบธุรกิจในสหราชอาณาจักรนั้น ทางรัฐบาลได้ช่วยจ่ายเงินเดือนให้พนักงานตามขนาดของธุรกิจ มีนโยบายไม่เก็บค่าเช่า 3 เดือน ธุรกิจอาหารเจริญรุ่งเรืองมาก เพราะมีบริการจัดส่งอาหารตอนที่ยังเปิดหน้าร้านให้นั่งไม่ได้ อีกทั้งยังมีการช่วยเหลือการกุศลด้วยการทำขนมแจกที่โรงพยาบาล ทำให้คนรู้จักขนมแบบปากต่อปากมากขึ้น ทุกคนต่างช่วยเหลือธุรกิจเล็กๆ ทำความรู้จักกัน และช่วยเหลือกันระหว่างธุรกิจเพื่อความอยู่รอดกันมากขึ้น เช่น แต่ละร้านแบ่งปันวัตถุดิบกัน สนับสนุนร้านเล็กๆ กันมากขึ้น
จะเห็นได้ว่าการปรับตัวเพื่อป้องกันตัวจากโรคภัยที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนนั้นสำคัญมาก การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐยังสามารถใช้ได้จนถึงทุกวันนี้ ไม่ว่าจะอาศัยอยู่ประเทศใดก็ตาม ถ้าสามารถปรับตัวตามสถานการณ์ปัจจุบันที่เกิดขึ้นได้ ก็จะอยู่ในประเทศนั้นได้อย่างมีความสุข